نامه سر گشاده خدمت رهبر محترم انقلاب اسلامی در مورد تهدیدات و مشکلاتی که برایم پدید آورده اند

نامه سر گشاده خدمت رهبر محترم انقلاب اسلامی در مورد تهدیدات و

مشکلاتی که برایم پدید آورده اند

با سلام:

احتراما بنده سعید شجاعی سعدی مختصرا عرض می کنم مرتبا از طریق تلفن و یا حضورا مورد  انواع تهدید قرار گرفته ام که به همه آنها بی توجه بوده ام، چرا که به صداقت، چشم،  دست پاکی و نیت خیر خود برای کمک به تامین  امنیت، منافع و استقلال بیشتر برای این سرزمین کهن و مقدس ایمان کامل دارم.

سوابق گذشته و حال بنده گواه آن است که سر سوزنی به کسب ثروت، قدرت و رانت علاقه ای نداشته و ندارم، بنابراین همه فعالیتهای بنده اولا جنبه خیرخواهانه و از سر دلسوزی و عمل به وظیفه دینی، ملی و انسانی برای کمک به امنیت و پیشرفت و تامین هرچه بیشتر منافع مردم و کشورم  انجام گرفته است و ثانیا برای جلوگبری از جنگ و کشتار در منطقه، جهان و گسترش صلح و دوستی بین ملل دنیا بوده است.

جناب رهبر:

نمی دانم چرا عده ای مخالف فعالیتهای صلح طلبانه و فرهنگی امثال بنده هستند، گویی منافع آنها در جنگ، کشتار، ویرانی و آوارگی ن، مردان و کودکان ایران عزیز و همچنین بسط و گسترش فقر و فساد و بذهکاری در کشور تامین می شود!.

جناب رهبر:

وزارت خارجه آمریکا دوبار بدون اینکه درخواستی داده باشم ایمیل بنده را بعنوان برنده لاتاری کارت اقامت در آمریکا نمود که توجه ای نکردم در حالی که کم نیستند مسئولینی که برای گرفتن همین گرین کارت چه زحمتها که نکشیدند و چه هزینه ها که نکرده اند!.

متاسفم که به عرضتان برسانم : توسط عوامل شان ( از جایگاه نصیحت دلسوزانه و توام باهشدار) امرمی نمایند! به نفعت است که از کشور خارج شوی و می فرمایند (نقل به مصمون):" تویی که این سه توان مهارتی را داری در خارج ثروتمند می شوی این برای خود و خانواده ات بهتر است اگر در ایران بمانی وضع همین است که هست"!.

در عجبم بنده ای که توان اداره وزارتخانه های مرتبط با توان مهارتی خود و حتی اداره نهاد ریاست جمهوری کشور در راستای ارایه خدمت واقعی بمردم وکشور را دارم اما سر سوزنی تمایلی به گرفتن هیچگونه مسئولیت اجرای و غیر اجرای نداشته و ندارم و همچنین هیج علاقه ای برای کاندیدشدن در هیچ انتخاباتی را نداشته و ندارم، چرا باید عده ای تا این درجه از بودن من در کشور و شهر شیراز احساس خطر کنند؟!.

 شاید اگر بنده هم به ریا و دروغ متوسل می شدم و یا پاچه خواری می نمودم،  اکنون جز سرمایداران، زمینخواران، قدرتمداران و همه کسانی بودم که در کشور حاشیه امن و تضمین شده دارند! اما چه کنم که تربیت خانوادگی و آموزه های اخلاقی،  دینی و شرافت انسانی اجازه نداد، مانند آنهایی که در نهایت بی صلاحیتی اخلاقی و علمی و مدیریتی به بالاترین مدارج! ( البته بقیمت فقیر کردن مردم و فرستادن کشور به بحرانهای اقتصادی و فرهنگی و حتی ی)، رسیدند! برسم!. 

جناب رهبر:

احتمالا شما هم قبول می فرمایید که امروز کشور ما در خطرناک ترین دوره تاریخی خود حتی بدتر از دورانی که ایران مورد تهاجم مغولان و لشکر اعراب و اسکندر قرار گرفته بود، بسر میبرد، در حال حاضر ایران ما احتیاج به توان و استعدادهای همه افراد و فرزندان خود دارد تا ضمن پیشرفت همه جانبه کشور همچنین جلوی تهاجمات مختلف دشمنانش را بگیرند.

نمی فهمم چرا عده ای برای منافع شخصی و یا باندی خود نیروهای بدرد بخور و صاحب صلاحت علمی و اخلاقی و مدیریتی را آنهم در شرایط بسیار خطیر کنونی به بهانه های من در آوردی ! دفع کرده یا گرفتار و یا فراری می دهند؟!، نمی فهمم چرا آنها فکر میکنند می توانند جنگ براه بیاندازند و نهایتا خود صدمه ای نبینند ؟!، نمیدانم! شاید امید آنها به اخذ  اقامتهای است که برای خود و یا اعضای خانواده اشان در کشورهای غربی (مانند آقای خاوری)  فراهم کرده اند،تا در روز مبادا فورا کشور را ترک نموده و به همان کشورهای غربی فرار کنند، باشد (که تا دیروز هزاران فحش و مرگ بر آن می گفتند!)، و گرنه کدام آدم عاقل چنین می کند و کدامین منطق توجیح گر رفتار آنهااست!.

جناب رهبر:

بهر حال ضمن پوزش برای اینکه مصدع اوقات شریف شدم ،  اگر جنابعالی بفرمایید بنده حاضرم کشورم را ترک کنم تا آن همه توان نیروهای رسمی و غیر رسمی که صرف تهدید و پاییدن و دیگر رفتارهای مسخره و نا بجا در مورد حقیر می شود،  آزاد شوند و برای جلوگیری از رخنه دشمنان و عوامل آنها مورد استفاده قرار گیرند.